Welke onderzoeken zijn er?
Bloedonderzoek
Voor een bloedafname kom je naar onze onderzoekskamer. Daar brengt de verpleegkundige een bandje aan rond je arm om een ader te zoeken. Daarna wordt met een fris doekje de huid boven de ader schoongemaakt. Wanneer je intussen wat afleiding hebt ( vb. bellen of molentje blazen of een spelletje spelen op mama of papa's telefoon) is het onderzoek zo voorbij. Je voelt heel kort iets en dan worden een aantal buisjes gevuld met je bloed dat onderzocht moet worden. Daarna wordt het bandje losgemaakt, krijg je een leuke pleister en mag je als beloning een geschenkje kiezen uit de mand.
Coloscopie
Een coloscopie is een onderzoek waarbij de dokter kan kijken naar de binnenkant van je darmen. Dit gebeurt met een endoscoop, dit is een lange slang met op het einde een camera en een lichtje.
Voor dit onderzoek zal je een nachtje in het ziekenhuis moeten blijven slapen.
Je komt de dag voor het onderzoek naar het ziekenhuis rond 16.30 uur. Je mag deze avond nog vast voedsel eten rond 17u30, daarna niet meer. Nadien zal de verpleegkundige vragen om Picoprep te drinken, dat is een krachtig laxeermiddel, hierna kan je wat gerommel in je buik voelen en kan je stoelgang slap worden. Dit is volkomen normaal en is nodig om jouw darmen proper te maken zodat de maag-darmarts alles goed kan zien.
Na het laxeermiddel mag je enkel nog heldere vloeistoffen drinken, dus plat water, appel- of druivensap of thee ( geen bruisende dranken).
De volgende morgen zal de verpleegkundige opnieuw Picoprep toedienen. Ze komen dan ook controleren of je stoelgang al volledig helder is, zonder brokjes. Als dit het geval is ben je helemaal voorbereid op het onderzoek.
Je mag ook vanaf 11u30 à 12 u niets meer eten of drinken.
Voor het onderzoek wordt ook een kathetertje geplaatst om medicijnen in je bloed te kunnen geven. Dat is een fijn buisje dat in je arm of hand wordt geplaatst en daar blijft zitten tot na het onderzoek.
Normaal gezien ben je net na da middag aan de beurt. De verpleegkundige zal dan met jouw bed naar de kamer rijden waar het onderzoek zal doorgaan.
De slaapdokter zal via je buisje een slaapstofje inspuiten waardoor je heel moe zal worden en uiteindelijk in slaap zal vallen. Je voelt dus helemaal niets van het onderzoek.
Het onderzoek duurt een kwartier tot een half uurtje.
De dokter zal via je poepgaatje de endoscoop inbrengen in de dikke darm en zo verder opschuiven. De camera van de endoscoop is aangesloten op een tv waar de beelden op te zien zijn
Als het onderzoek voorbij is, word je naar de ontwaakzaal gebracht waar de verpleegkundige je goed zal opvolgen. Het kan zijn dat als je wakker wordt je wat gerommel hebt in de buik, dat is door de lucht die tijdens het onderzoek wordt ingeblazen om de darm goed te kunnen bekijken.
Pas wanneer je goed wakker bent, mag je terug naar de kinderafdeling waar je nog 1 à 2 uur moet blijven. Wanneer je je goed voelt en als de verpleegster het goed vindt, mag je naar huis. Het buisje zal dan ook uit je arm verwijderd worden.
Na enkele dagen zal je opnieuw moeten langskomen bij de kinderarts om de resultaten van het onderzoek te bespreken.
CT - Scan
Een CT-scan is een toestel om zoals bij een röntgenfoto naar je binnenkant te kijken. Omdat je met dit onderzoek betere foto's kan maken duurt het ook wat langer dan een gewone foto. Het toestel ziet er een beetje uit als een grote wasmachine maar zonder deurtje. Je gaat liggen op een tafel die in het toestel schuift. Het is belangrijk dat je probeert zo stil mogelijk te liggen net als een standbeeld ( dat kan je thuis in je bed al eens oefenen). Soms vraagt de zorgverlener om even te stoppen met ademen, dan moet je je adem zo lang mogelijk proberen inhouden. Als er foto's van je hoofd gemaakt worden ligt je hoofd in een hoofdsteun, die lijkt een beetje op een open motorhelm. Dit helpt je om makkelijker stil te liggen.
Cystografie
Dit is een onderzoek waarbij men kijkt of jouw blaas goed werkt. Dit onderzoek gaat door in de onderzoekskamer van de kinderafdeling en daarna op de dienst radiologie.
Je mag gaan neerliggen op het onderzoeksbed. De verpleegkundige kan jouw bed naar omhoog en omlaag doen. Naast jou hangt een tv-scherm waarop leuke filmpjes afspelen. Je mama of papa mag ook tijdens het onderzoek bij jou blijven.
Eerst worden jouw billetjes een beetje gewassen, dit kan een beetje koud aanvoelen. Daarna plaatst de verpleegkundige een rietje tot in je blaas. Dit kan een beetje raar aanvoelen.
Jouw plas loopt dan door het rietje in een potje. Het rietje wordt een beetje vastgekleefd omdat het even moet blijven zitten.
Onze speljuffen zullen dan met jou meegaan naar de dienst radiologie, waar een zorgverlener een foto zal nemen van jouw blaas.
Je mag gaan neerliggen op de onderzoekstafel. Dan wordt de eerste foto genomen. Net zoals andere foto’s voel je hier niets van.
Daarna wordt de blaas gevuld met een vloeistof via het rietje en worden weer een reeks foto’s genomen.
Wanneer je blaas vol is en jij dus het gevoel krijgt dat je moet plassen mag het rietje weg, dit doet geen pijn, op dat moment worden ook nog enkele foto’s gemaakt.
Na het onderzoek mag je terug mee met de speljuf naar de kinderafdeling.
Je moet nog even langs bij de kinderarts en dan mag je terug naar huis.
DMSA-scan
Tijdens dit onderzoek worden met behulp van een speciale chemische stof beelden gemaakt van je nieren. De dokter kan met dit onderzoek zien of er iets mis is met jouw nieren. Voor dit onderzoek moet je 2 keer op dezelfde dag naar het ziekenhuis komen.
De eerste keer is heel vroeg in de ochtend. Je mag naar de kinderafdeling komen waar de verpleegkundige een buisje zal plaatsen in je hand of je arm.
Daarna zal iemand van de speljuffen met jou en je mama meegaan naar de dienst radiologie. Daar zal de verpleegkundige een speciale stof inspuiten via het buisje. Nadat dit gebeurd is, mag je terug naar de kinderafdeling en mag het buisje verwijderd worden.
Daarna mag je naar huis. Je mag iets meer drinken dan normaal. Daarna moet je terugkomen op het afgesproken uur naar de dienst radiologie waar de foto’s zullen genomen worden. Dit duurt ongeveer een kwartiertje. Het is belangrijk dat je heel stil blijft liggen zoals een standbeeld (dat kan je op voorhand al eens oefenen). Je kan ook een DVD meebrengen van thuis om deze te bekijken terwijl de dokter de foto’s neemt.
Na het onderzoek mag je terug naar huis en enkele dagen later mag je naar de kinderarts om de resultaten te bespreken.
ECG
ECG is de afkorting voor electrocardiogram een moeilijk woord voor hartfilmpje. Voor dit onderzoek mag je op voorhand geen lotion of andere crème gebruiken anders blijven de stickers niet goed plakken.
Dit gaat door op de dienst inwendige ziekten. Voor dit onderzoek mag je enkel je onderbroek en je sokken aanhouden.
In de kamer bij de hartdokter mag je op het bed gaan liggen.
De dokter zal enkele plakkers op je borst hangen en ook aan je armen en je benen.
Je zal zien dat er metalen knopjes aan de stickers zitten, dit zijn elektroden.
Aan deze elektroden worden dan draadjes vastgemaakt die verbonden zijn met een computer. Via deze elektroden kan de hartdokter zien op het scherm hoe je hart werkt.
Het onderzoek doet geen pijn, maar je moet vooral eventjes stil blijven liggen.
Na een 10-tal minuutjes is het onderzoek voorbij en mag je je terug aankleden.
Echografie
Met een klein apparaatje waarmee de dokter over je buik zal wrijven, kan hij naar de binnenkant van je buik kijken net zoals een film. Dit gaat door op dienst radiologie.
Je zal zien dat de kamer waar dit onderzoek doorgaat een beetje donker is, dat zorgt ervoor dat de dokter de film van jouw buik goed kan bekijken op de computer.
Voor een echo mag je op het onderzoeksbed liggen en krijg je een beetje gel op jouw buik. Dit kan een beetje koud en plakkerig aanvoelen.
Daarna zal de dokter het kleine apparaatje op de gel zetten en een beetje duwen op je buik of heen en weer wrijven.
Het is heel belangrijk dat je stilligt. Mama of papa mag tijdens het onderzoek ook bij jou blijven.
Van de beelden die je ziet verschijnen op de computer begrijp je waarschijnlijk niet veel, de dokter legt het je zo goed mogelijk uit.
Na het onderzoek mag je de gel van je buik wrijven met een doekje en mag je je terug aankleden.
EEG
EEG is de afkorting van een moeilijk woord: electro encephalogram of hersenfilmpje. Het is een onderzoek dat weergeeft hoe je hersenen werken.
Je hersenen zorgen ervoor dat je kan denken, voelen, bewegen en dingen kunt onthouden. Ze helpen je ook om nieuwe dingen te leren en om dat te kunnen, zenden ze voortdurend elektrische stroompjes uit. Het EEG-toestel meet hierbij de verschillende stroompjes.
Dit onderzoek gaat door op de dienst neurologie. Je mag voor dit onderzoek gewoon neerzitten op een stoel.
Er wordt een gekke muts op je hoofd geplaatst met daaronder enkele dopjes. Om de werking van je hersenen goed te kunnen zien, zal er hier en daar gel op je haar worden aangebracht. Dit kan een beetje koud en plakkerig aanvoelen. Als laatste krijg je ook nog twee plakkers aan je oren met gel op. Nu kan de computer zien wat er in je hersenen gebeurt.
De zorgverlener zal misschien vragen om je ogen open te doen en te sluiten, dit mag je dan ook doen. Het onderzoek duurt meestal een half uurtje.
Daarna mag je snel naar huis om de gel uit je haar te wassen.
Gastroscopie
Dit is een moeilijk woord voor kijken in de maag met een endoscoop. Dit is een lange slang met op het einde een camera en een lichtje. De kinderarts zal dit onderzoek soms voorstellen als je pijn hebt aan je buik. Dit wordt pas voorgesteld als er al een reeks voorgaande onderzoeken gebeurd zijn.
Voor het onderzoek moet je nuchter zijn. Dit betekent dat je niets mag eten of drinken. Enkel ’s morgens vroeg ( rond 7 uur) mag je nog een kop melk drinken en een kleine boterham eten. Daarna mag je niets meer eten tot je bij ons in het ziekenhuis bent. Als je medicatie moet innemen zal de kinderarts je zeggen of dit nog nodig is of dat je hier beter even mee stopt.
Om 11u30 word je bij ons verwacht in het ziekenhuis. De verpleging zal een buisje plaatsen in je hand of in je arm, dat buisje blijft even zitten tot na het onderzoek.
Daarna zal iemand van de verpleging jou met je bed naar de dienst inwendige ziekten brengen, waar de maag-darmarts het onderzoek zal uitvoeren.
De slaapdokter zal via het buisje een slaapstof inspuiten waardoor je heel moe zal worden en uiteindelijk in slaap zal vallen. Je voelt dus helemaal niks van het onderzoek.
De dokter zal een bijtring tussen je tanden plaatsen en dan via de opening de endoscoop in je mond brengen. Het onderzoek duurt 20 à 30 minuten. Als het onderzoek voorbij is , word je naar de ontwaakzaal gebracht waar de verpleegkundigen jou goed in de gaten houden.
Pas wanneer je goed wakker bent, mag je terug naar de kinderafdeling waar je dan een flesje water krijgt. Het kan zijn dat je je nog wat duizelig voelt, dit is volledig normaal. Je moet het de rest van de dag rustig aan doen.
Pas wanneer je je weer helemaal goed voelt, mag je terug naar huis. De kinderarts zal resultaten ontvangen van de maag-darmdokter.
Lactose ademtest
Met dit onderzoek kan de dokter zien of jij melk(producten) goed verteert of niet. Je moet hiervoor nuchter zijn, dit wil zeggen dat je niets mag eten of drinken ’s morgens als je opstaat.
Dit onderzoek gaat door op de kinderafdeling en duurt de hele voormiddag. De verpleegkundige zal je vragen om een ballon op te blazen, 7 keer. Na de eerste keer zal je suikerwater moeten drinken en daarna mag je nog 6 keer de ballon opblazen met telkens een half uur tussen.
Je mag tijdens het onderzoek de hele voormiddag in de speelkamer spelen of tv kijken,… maar je mag niets eten of drinken tot de laatste ballon is opgeblazen.
Daarna komt de kinderarts nog eens bij je langs en dan mag je terug naar huis.
NMR
Dit is een grote tafel die in een tunnel schuift. Deze maakt veel geluid maar doet absoluut geen pijn. Hij maakt hele precieze beelden van de binnenkant van jouw lichaam. Dit gaat door op de dienst radiologie in een grote zaal.
Omdat er geen metalen voorwerpen mee mogen in de zaal, moet je deze allemaal achterlaten in de kleedruimte. Metaal zit in ritsen, juwelen, je bril, haarspeldjes,…Je mag dus je kleren aanhouden, maar niet die met ritsen. Als je een beugel hebt, moet je dit op voorhand zeggen.
Daarna ga je op de tafel van de NMR-scanner liggen. Om de foto’s te maken, moet je heel stilliggen. Daarom krijg je soms een band op je voorhoofd of op je buik om je te helpen stilliggen. Je kan de dokter foppen door te doen alsof je slaapt.
De tafel wordt nu in de tunnel geschoven en nu worden de foto’s gemaakt. Je zal merken dat er precies iemand heel hard zit te timmeren. Dat is niet erg, maar het kan heel luid zijn, daarom krijg je ook een hoofdtelefoon om naar muziekjes te luisteren.
Je kan op het schermpje boven je hoofd naar iets leuks kijken en in je hand krijg je een belletje waarop je kan drukken als er iets is.
Soms is het nodig dat je een infuus krijgt. Een infuus is een buisje in je hand die eventjes moet blijven zitten. Via deze weg spuit de dokter dan een vloeistof in, waardoor de dokter dan nog meer kan zien. Meestal voel je je heel warm worden door deze vloeistof. Dat is een beetje raar maar helemaal niet erg. Na het onderzoek mag het infuus terug weg.
Als het onderzoek is afgelopen mag je je terug aankleden.
Parelwratjes
Het kan zijn dat de dokter een behandeling voorstelt onder lachgas of Kalinox (dit is een stof waarvan je vrolijk wordt en soms hard moet lachen). Dit gebeurt vb. bij het weghalen van wratjes of draadjes. Wanneer je bij ons komt voor een behandeling onder lachgas, mag je 2 uur op voorhand niets eten of drinken.
Onze speljuf zal je heel goed voorbereiden op dit onderzoek. Ze zal jou ook laten wennen aan het masker want via deze weg wordt straks het lachgas toegediend.
De verpleegkundige zal je begeleiden naar de onderzoekskamer waar je op het grote bed mag liggen of zitten. Ze zal je het masker aangeven. Je kan kiezen of je het zelf vasthoudt, of dat je mama/papa of de verpleegkundige dit doet.
De speljuf zal je vragen om te vertellen over je hobby’s of je kan haar ook een verhaaltje vertellen dat je helemaal zelf mag kiezen.
Tijdens jouw verhaal zal de kinderarts de wratjes verwijderen, je zal er amper iets van voelen .
Na het onderzoek moet je het masker nog eventjes ophouden omdat er dan zuurstof wordt toegediend om het lachgas vlugger uit je lichaam te krijgen.
Na de behandeling kan het zijn dat je draaierig bent en je moeite hebt met je evenwicht, dit is volkomen normaal.
Pas als je je helemaal terug goed voelt, mag je terug naar huis.
Röntgenfoto
Met een röntgenfoto kan de dokter naar de binnenkant van jouw lichaam kijken. Dit gaat door op de dienst radiologie.
Er kan een foto gemaakt worden van vb. je longen of van je voet of nog iets anders.
Soms moet je wat kleren uitdoen en krijg je een schortje om aan te doen.
Afhankelijk van de plaats mag je liggen, zitten of staan voor de foto.
De zorgverlener zal je vragen om stil te liggen en dan begin het onderzoek. Je zal een zoemend geluid horen wanneer de foto wordt gemaakt. Net zoals een andere foto voel je er niks van.
Er worden meestal een aantal foto’s genomen, zodat de dokter goed binnenin jou kan kijken.
Na de foto mag je je terug aankleden.
Ureum ademtest
Met deze test kan de dokter nagaan of een bacterie in jouw maag aanwezig is die ervoor zorgt dat jij buikpijn hebt. Je moet hiervoor nuchter zijn. Dit wil zeggen dat je niets mag eten of drinken ’s morgens als je opstaat.
Dit onderzoek gaat door op de kinderafdeling en duurt 1 uurtje. Je mag gerust iets meebrengen om mee te spelen.
Eerst zal de verpleegkundige je vragen om in een glazen buisje te blazen. Daarna mag je een drankje met aardbeiensmaak opdrinken en mag je opnieuw in het glazen buisje blazen, dit nog 5 keer met telkens een kwartiertje ertussen. Je mag tijdens het onderzoek tv kijken, lezen of tekenen,…
Na het onderzoek mag je terug naar huis. De glazen buisjes worden nu opgestuurd naar het labo en daar gaan ze onderzoeken of de bacterie in jouw maag zit.
Vingerprik
Als je een bloedtest krijgt in je vinger, maakt de verpleegster eerst jouw vinger schoon. Dit kan koud aanvoelen en ruikt ook een beetje raar. Daarna duwt ze met een pennetje in je vinger. Je bloed wordt nu opgevangen in een doorzichtig buisje of staafje.
Om zeker te zijn dat er genoeg bloed in het buisje zit kan het zijn dat de verpleegster eventjes op je vinger moet duwen. Dat is niet zo leuk. Na de test krijg je een mooie pleister en mag je een cadeautje kiezen uit de mand.
Tips
- Je mama of papa mogen bij jou blijven tijdens het onderzoek en je mag hun hand vasthouden om heel hard in te nijpen.
- Je knuffel mag je ook heel dicht bij jou houden.
- Heel diep in- en uitademen.
- Aan iets leuks denken of iets leuks bekijken.